Ola i Tomek nie (móc) się doczekać wyjazdu do Holandii.

Zdanie Lecha Wałęsy: „Nie (chcieć - ja), ale   (musieć - ja) weszło na stałe do repertuaru środków językowych używanych przez posługujących się polszczyzną.

Stanisław ma trzy lata, a już (potrafić) kląć jak szewc.

Wy, dziewczyny, (powinien) zawsze się uśmiechać.

Ola i Tomasz (umieć) znakomicie tańczyć na łyżwach.

Ona (woleć) studiować niż pracować w sklepie.

Każdy (pragnąć) kochać i być kochanym.

Im wydaje się, że nie (musieć) się uczyć.

Kto (móc) coś zrobić, to znaczy, że (chcieć).

Adamie, ty (powinien) przyjąć jej przeprosiny, a ty, Ewo, (powinien) go przeprosić.

Niektóre psy (woleć) spać na dworze niż w domu.

Ja nie (umieć) chodzić po linie, ale wy to (potrafić).

Rodzice (pragnąć) dobra dla swoich dzieci.

Wy nie (móc) zrobić tego zadania dzisiaj, ponieważ nie jesteście jeszcze zdrowi.

Czego oni od ciebie (chcieć)? Cały czas na ciebie patrzą.